روش هاي تخصيص منابع و هدف هاي شركت در راستاي بازاريابي در كشورهاي خارج از مرز كشورشركت توليد كننده كالا و خدمات را بازاريابي بين الملل گويند .
دهه 90 اولين دهه ايست كه شركت هاي مختلف ميبايستي به جهاني شدن تجارت عميقا فكر نمايند . با توجه به وسائل ارتباطي سريع ،سرعت در حمل و نقل و سادگي ورود و خروج سرمايه ها،كالاهائي كه در يك كشور توليد ميشود در كشورهاي ديگر با موفقيت و اشتياق مورد قبول روبرو شده است .
درست است كه از خيلي سالهاي پيش كشورها در سطح بين المللي فعاليت دارند ولي تجربيات سالهاي اخير نشان داده است كه رقابت بين المللي در اين سالها بسيار شدت پيدا نموده و شركتهائي كه بهيچ وجه در فكر رقيب خارجي نبودند ، كالاهاي آنها را در رقابت مستقيم با كالاي خود مشاهده مي كنند . روزنامه هاي آمريكا هر روز موفقيت هاي كالاهاي ژاپني را نسبت به كالاهاي آمريكائي گزارش مي كنند .
البته بعضي عقيده دارند كه دولت ها بايستي از تهاجم كالاهاي خارجي بوسيله قوانين حمايتي جلوگيري بعمل آورند ولي اين قوانين در زمان طولاني هزينه زندگي را بالا برده و كارخانجات داخلي را بي كفايت تر مينمايد .جواب صحيح اين مسئله آموزش شركت هاي داخلي جهت ورود به بازارهاي خارجي براي رقابت است كه در اين صورت اجبارا كالاهاي عرضه شده در داخل نيز كيفيت برتري پيدا مي كنند . بیشتر بخوانید